Na charakterze współczesnej gospodarki i biznesu największe piętno odcisnęły procesy globalizacyjne. Sformułowana przez Marshalla McLuhana jeszcze w latach 60. ubiegłego wieku prorocza wizja globalnej wioski, w której „kurczy się czas i zanika przestrzeń, w której wszystko się dzieje jednocześnie”, stała się rzeczywistością budzącą dziś tyle samo fascynacji, co obaw, a niekiedy nawet przerażenia. Liberalizacja handlu, redukcja bądź eliminacja barier celnych, spadek kosztów transportu, jak również ujednolicanie potrzeb i stylu życia ludzi tworzą przyjazne warunki dla rozwijania działalności przedsiębiorstw na skalę globalną.

Wyzwania globalnej gospodarki

Głównym wyzwaniem biznesowym we wszystkich państwach świata staje się sprostanie nowym warunkom liberalnej gospodarki globalnej. Coraz więcej konsumentów poszukuje – niezależnie od swego pochodzenia oraz miejsca zamieszkania i pobytu – takiego stylu życia jak ich bardziej zamożni sąsiedzi z wysoko rozwiniętych państw, a co za tym idzie – tych samych produktów i usług. W miarę wzrostu zamożności coraz więcej konsumentów chce nosić ubrania znanych marek, jeździć samochodami popularnych producentów oraz odpoczywać przy programach oglądanych w telewizorach globalnych firm. „W pewnym sensie można powiedzieć, że wszyscy chcą żyć i robić zakupy w Kalifornii, następuje zatem 'kalifornizacja’, czyli globalizacja potrzeb i popytu”. Procesy te nie omijają Polski i intensyfikują się od wielu lat.

W globalnej gospodarce prym wiodą globalne firmy, ukierunkowane na potrzeby „globalnych” klientów. Celem zakupów tych klientów stają się doskonałe jakościowo, technologicznie czy funkcjonalnie produkty, które chcą nabywać po możliwie najniższych cenach, w najdogodniejszym dla nich miejscu i czasie. Naprzeciw tym potrzebom wychodzą strategie firm globalnych, które projektują globalne produkty, docierają z informacją o nich do potencjalnych klientów na całym świecie poprzez globalne akcje promocyjne, budują światowe sieci produkcji i dystrybucji, jak również systemy logistyczne pozwalające dotrzeć fizycznie tym produktom do konsumentów i użytkowników w każdym zakątku świata.

Rola logistyki w globalizacji

Tak dynamiczny i szybki rozwój procesów globalizacji nie byłby możliwy bez wsparcia ze strony logistyki. Ale jednocześnie sama globalizacja stawia przed logistyką wiele nowych wyzwań. Ich charakter doskonale obrazują przykłady firm takich jak Singer, Giant czy Dell, które rozparcelowują produkcję i dystrybucję na różne kontynenty, a następnie integrują je za pomocą zaawansowanych systemów logistycznych. Konieczność współdziałania funkcji zaopatrzenia, produkcji, dystrybucji i logistyki w globalnym wymiarze znalazła konsekwencje w tworzeniu łańcuchów dostaw.

Największymi wyzwaniami, przed którymi stanęły współczesne globalne łańcuchy dostaw, są: dłuższe czasy realizacji zamówień, dłuższe i obarczone większą dozą niepewności czasy dostaw, konieczność wielokrotnej konsolidacji i dekonsolidacji przesyłek oraz rozpatrywania różnorodnych wariantów dostaw, w tym głównie zróżnicowanych pod względem czasu i kosztów dostaw. Logika działań firm globalnych jest bardzo prosta: rozwój poprzez poszerzanie rynków przy jednoczesnym poszukiwaniu możliwości obniżania kosztów przez wykorzystanie korzyści skali w produkcji i zaopatrzeniu. Globalny zasięg działań współczesnych liderów biznesu skonfrontowany z potrzebą konkurowania stawia przed łańcuchami dostaw ostre, często sprzeczne wymagania. Rozwiązywanie sprzecznych interesów wymagań stawianych przez globalizację i konkurowanie czasem w złożonych łańcuchach dostaw może wymagać efektywnego balansowania pomiędzy zasadą odraczania i konsolidacji, co z kolei musi znaleźć odzwierciedlenie w pracach nad konfiguracją czy rekonfiguracją tych łańcuchów.

Lata 90. XX wieku były okresem prosperity dla wielu przedsiębiorców, jednak firmy produkcyjne często pozostawały w tyle. Mimo globalnego wzrostu gospodarczego, ich wyniki finansowe i wycena giełdowa nierzadko stały w miejscu. Wyróżniały się jednak przedsiębiorstwa, takie jak Cisco, Compaq, Dell, Nike czy Levis, które postawiły na rozwiązania informatyczne oparte na Internecie, osiągając znaczące sukcesy.

Internet w służbie łańcucha dostaw

eSCM (electronic Supply Chain Management) to wykorzystanie technologii internetowej do przebudowy i optymalizacji zintegrowanego łańcucha dostaw. Internet, początkowo używany głównie w e-handlu, z czasem znalazł zastosowanie w bardziej złożonych procesach biznesowych, takich jak zarządzanie relacjami z klientem (CRM), integracja systemów informatycznych czy współpraca nad rozwojem produktów.

eSCM koncentruje się na zastosowaniu Internetu do usprawnienia łańcucha dostaw w ramach szerszego pojęcia e-biznesu.

Kluczowe elementy eSCM

• eHandel

  Sprzedaż towarów i usług online bezpośrednio do konsumentów. Kluczowe jest, aby producenci nie faworyzowali kanału internetowego kosztem tradycyjnych partnerów handlowych, lecz traktowali go jako jeden z wielu kanałów dystrybucji.

• eProdukcja

  Wsparcie produkcji poprzez outsourcing części procesów do innych jednostek. Dzięki integracji systemów informatycznych i wymianie danych w czasie rzeczywistym, firmy zyskują elastyczność, możliwość dostosowania produkcji do popytu i redukcję zapasów.

• eLogistyka

  Wykorzystanie Internetu do koordynacji i integracji działań logistycznych. Informacja o produkcie (gdzie, ile, na kiedy) krąży między uczestnikami łańcucha dostaw, a sam produkt trafia bezpośrednio do celu, omijając zbędne punkty przeładunkowe. To przyspiesza dostawy i obniża koszty.

Korzyści z wdrożenia eSCM

Wdrożenie eSCM przynosi firmom produkcyjnym szereg korzyści, takich jak:

• Zwiększona elastyczność i zdolność do szybkiego reagowania na zmiany rynkowe
• Optymalizacja poziomu zapasów i poprawa produktywności kapitału
• Redukcja kosztów operacyjnych dzięki automatyzacji i usprawnieniu procesów
• Poprawa terminowości dostaw i zwiększenie satysfakcji klientów
• Lepsza widoczność i kontrola nad całym łańcuchem dostaw

Zrozumienie procesu rekrutacji

Firmy doradztwa personalnego są wynajmowane do znalezienia kandydatów na konkretne stanowiska. Klient ma precyzyjne wymagania, a zadaniem rekrutera jest wyselekcjonowanie osób, które najlepiej pasują do profilu, szczególnie pod kątem umiejętności przywódczych i dopasowania do kultury organizacyjnej.

Najczęstsze błędy kandydatów

• Brak punktualności i kultury osobistej – Spóźnienia bez uprzedzenia, odbieranie telefonów, czy zabawa smartfonem w trakcie rozmowy są niedopuszczalne. Pamiętaj o dobrych manierach.
• Niewłaściwe zachowanie w restauracji – Jeśli spotkanie odbywa się w restauracji, dostosuj swoje zamówienie do rekrutera. Skup się na rozmowie, a nie na jedzeniu.
• Alkohol – Zamawianie alkoholu podczas rozmowy kwalifikacyjnej jest wysoce nieprofesjonalne i może skutkować dyskwalifikacją.
• Polityka i religia – Unikaj poruszania tematów politycznych i religijnych. Mogą one odciągnąć uwagę od Twojego doświadczenia i umiejętności.
• Skupienie na osiągnięciach, a nie na nazwiskach – Mów o swoich sukcesach i osiągnięciach, zamiast wymieniać nazwiska byłych szefów. Rekruterów interesują Twoje dokonania, a nie znajomości.
• Odpowiednie miejsce spotkania – Jeśli spotkanie odbywa się w Twoim biurze, zorganizuj je w sali konferencyjnej, aby uniknąć rozpraszania uwagi i pokazać profesjonalizm.
• Pułapka „Proszę powiedzieć coś o sobie” – Odpowiadając na to pytanie, skup się na kluczowych momentach kariery i decyzjach, które doprowadziły Cię do obecnego punktu. Powiąż swoją odpowiedź ze stanowiskiem, o które się ubiegasz.
• Unikanie krytyki byłych pracodawców – Skup się na pozytywnych aspektach zmiany pracy i swoich aspiracjach. Krytykowanie byłych pracodawców stawia Cię w złym świetle.

Podsumowanie

Rozmowa z head hunterem to Twoja szansa na zrobienie dobrego pierwszego wrażenia. Profesjonalizm, dobre maniery i skupienie na swoich osiągnięciach to klucz do sukcesu. Unikaj wymienionych błędów, a zwiększysz swoje szanse na awans do kolejnego etapu rekrutacji.

Według teorii z lat 60., stworzonej przez naukowców z Uniwersytetu w Ohio, zachowania przywódcze można podzielić na dwa typy: inicjowanie struktury, gdzie lider koncentruje się na organizacji i wykonaniu zadań, oraz zachowanie uważające, gdzie istotna jest troska o podwładnych i korzystna atmosfera pracy. Kluczowe jest, aby lider miał wspólne cele z zespołem, myślał przyszłościowo i przekazywał całą wizję.

Steven Covey wyróżnił cztery style przywództwa: zarządzanie naukowe (autokratyczne), oparte na relacjach interpersonalnych (autokratyczne życzliwe), oparte na paradygmacie zasobów ludzkich oraz przywództwo oparte na zasadach. To ostatnie zakłada, że podwładni chcą znać sens i ważność swojej pracy, a lider motywuje ich do działania.

Inteligencja emocjonalna i elastyczność

Pojęcie inteligencji emocjonalnej zyskało na popularności. Liderzy emocjonalnie inteligentni potrafią współodczuwać z zespołem i trafnie rozpoznawać jego emocje. Ważna jest również elastyczność, czyli umiejętność dostosowania stylu zarządzania do sytuacji i ludzi.

Szkoła liderów

Kształcenie liderów nie powinno być schematyczne. Najskuteczniejsze są programy rozwoju skoncentrowane na umiejętnościach, a nie na efektach. Szkolenia, warsztaty i coaching pomagają rozwijać umiejętności przywódcze. Wielu menedżerów nie potrafi słuchać, przekazywać zadań, motywować, a przez ćwiczenia można to zmienić.

Style przywództwa

• Autokratyczny – lider sam ustala cele i metody, nie uczestniczy w pracy grupy.
• Demokratyczny – grupa podejmuje decyzje, lider likwiduje bariery komunikacyjne.
• Liberalny – pracownicy mają dużą swobodę, kierownik unika podejmowania decyzji.
• Nakłaniający – lider poświęca czas pracownikom, ale wprowadza dyscyplinę.
• Konsultacyjny – pracownicy kontrolują się sami, najważniejsze są relacje interpersonalne.